Een hoteldirecteur voor 10 minuten

Maandelijkse blog van General Manager Joeri Nuyten

    Joeri Nuyten, General Manager van Bilderberg Hotel Klein Zwitserland , vertelt iedere maand over zijn belevenissen als hoteldirecteur.
    Bilderberg Hotel Klein Zwitserland gelegen in het Gelderse Heelsum, heeft 71 hotelkamers, 10 vergaderruimtes, een zwembad met sauna, Turks stoombad en 2 whirlpools, een fitnessruimte, een bar, twee restaurants -waarvan één met een Michelinster- en een evenementenlocatie in het vlakbij gelegen Kasteel Doorwerth.

    Mocht je je afvragen wat een hoteldirecteur eigenlijk de hele dag doet, dan ben je niet de enige. Mijn oudste dochter, 12 jaar is ze inmiddels, vraagt zich dit ook ernstig af. Vooral omdat mijn werk er voor zorgt dat ik vroeg de deur uit ben en weer laat thuis ben.

    Toen ik laatst zelfs te laat was voor haar toneeluitvoering (dit keer was ik echt op tijd vertrokken maar een enorme file strooide roet in het eten), was ze vastbesloten dit tot de bodem uit te zoeken.
    En dus vroeg ze me: ‘Wat doe jij eigenlijk de hele dag?
    Verwelkom jij alle gasten als ze binnenkomen?’ ‘Soms, maar onze receptioniste Rita is daar het allerbeste in.’, antwoordde ik.
    ‘Haal je dan de boodschappen voor als de mensen komen eten?’ ‘Nee, die worden met grote vrachtwagens elke dag bezorgd.’
    Er ontstond een denkrimpel boven haar neus. ‘De kamers schoonmaken zul je vast ook niet doen.’ ‘Nee’, antwoordde ik enigszins schuldbewust, ‘Dat doen Sabine en haar collega’s van de housekeeping’.

    ‘Als je dat allemaal niet doet, waardoor ben je dan altijd zo druk?’ Tja, hoe leg je dat nou uit? Als hoteldirecteur ben je verantwoordelijk voor alles wat in het hotel gebeurd. En dat is veel, want een hotel slaapt nooit. Dagelijks zijn er tientallen tot honderden gasten die komen vergaderen, slapen, feesten of dineren. En al die gasten willen een onvergetelijke ervaring meegeven en zich écht thuis laten voelen. Alles moet kloppen. En dus is het mijn taak om te zorgen dat iemand alle gasten persoonlijk welkom heet, dat het hotel klaar is voor een bruiloft of een grote vergadergroep, dat de hotelkamers goed schoongemaakt zijn en onze restaurants de meest heerlijke gerechten serveren. Maar ook dat de administratie klopt, dat er goede afspraken zijn met onze leveranciers, dat we aan alle wetgeving voldoen, dat de medewerkers tevreden zijn en dat we onze omzetten halen. Dat vraagt om veel regelen, veel overleg en hier en daar een stukje psychologie.
    ‘Maar dat doe je dus allemaal niet zelf? Zo’n baan wil ik ook wel.’ ‘Dat is goed’, zei ik. ‘Dan mag je een dagje mijn baan hebben.’ Omdat het hotel niet bepaald naast de deur van ons huis ligt, ben ik een dagje thuis gaan werken. Met mijn dochter vol verwachting naast me aan de keukentafel klapte ik de laptop open en ging aan de slag. Natuurlijk eerst de omzet checken en vergelijken met het budget want zo nieuwsgierig zijn we wel, en vervolgens de nieuwe sollicitaties voor de vacature van kok bij ons sterrenrestaurant De Kromme Dissel bekijken. Tot zover vond ze het allemaal zeer interessant. Maar ja, dan begint het pas, wat belletjes tussendoor en vervolgens mijn mails beantwoorden.

    Na 10 minuten stond ze op echter al op en zei ze met een grote zucht: ‘Is dít jouw baan? Dan wil ik hem toch niet. Iedereen wil wat van je en je kunt niets afmaken waar je mee bezig bent.’ Ze liep weg maar keerde zich vervolgens om. ‘Maar in het hotel is jouw baan heel anders.’, zegt ze bedenkelijk. ‘Als ik daar kom sta je altijd alleen maar te praten met gasten of eten te proeven.’

    Heerlijk die kinderlogica.

    Ben je benieuwd geworden naar meer verhalen over onze hotels? Bekijk ook onze vorige blog voor een persoonlijk verhaal van Onno Aerden over Bilderberg Château Holtmühle!

    Laat een reactie achter